शनिवार, २८ फेब्रुवारी, २००९

चेह-यावर कसलेसे मुखवटे चढवून
माणसं इथं जगत राहतात
किंवा जगण्याचं नाटक करतात

आणि मुखवटे गळून पडतात,
तेव्हा चेहरेच हरवून जातात

कॅमे-याच्या पुढ्यात
फ्लॅश-लाईट्सच्या झगमगाटात
मनाचे अंधारलेले कोपरेही
सहज दडून राहतात...

माथ्यावर जखमा झेलणारे अश्वत्थामे
हसत हसत अमरत्वाचा शाप भोगतात

-जान्हवी

...................................................................................................................................

© All Rights to this and all poems published in this Blog are reserved. Reproduction of any kind without prior permission of the Wirter is not allowed.

0 टिप्पणी(ण्या):