पाऊस...
आजकाल कधीही येतो.
तुझ्या आठवणींसारखा भरून वाहतो..
अचानक विजा चमकतात तेव्हा
दिसतात काही धूसर प्रतिमा...
आणि वारा घेऊन येतो गंध कुठूनसा.
तेव्हा मी डोळे मिटून घेते.
कारण माझ्या आत आजही
तीच जुनी मी राहते.
एक श्वास अडखळतो..
एक शब्द अडकतो..
आतल्या आत माझा जीव तुलाच शोधत राहतो...
डोळे उघडतात तेव्हा
जग नव्याने कळते.
तुझी आठवण येते आणि मी स्वतःशीच हसते..
बुधवार, १७ नोव्हेंबर, २०१०
अवकाळी पाऊस.. आठवणींचा
द्वारा पोस्ट केलेले Janhavee Moole येथे १२:४२ AM 0 टिप्पणी(ण्या)
याची सदस्यत्व घ्या:
पोस्ट (Atom)