चेह-यावर कसलेसे मुखवटे चढवून
माणसं इथं जगत राहतात
किंवा जगण्याचं नाटक करतात
आणि मुखवटे गळून पडतात,
तेव्हा चेहरेच हरवून जातात
कॅमे-याच्या पुढ्यात
फ्लॅश-लाईट्सच्या झगमगाटात
मनाचे अंधारलेले कोपरेही
सहज दडून राहतात...
माथ्यावर जखमा झेलणारे अश्वत्थामे
हसत हसत अमरत्वाचा शाप भोगतात
-जान्हवी
...................................................................................................................................
© All Rights to this and all poems published in this Blog are reserved. Reproduction of any kind without prior permission of the Wirter is not allowed.
